De oorsprong van het gebruik van wit zand situeert zich bij het wedstrijdgebeuren. Vogels worden gefokt en gekeurd op grootte, houding en zeker ook op kleur. Daarom is het bepaald dat de kooien waarin de vogels zich bevinden tijdens de wedstrijd, wit moeten zijn binnenin en zwart vanbuiten. Als bodembedekking in deze kooien wordt er zelfs speciaal wit zand aangemaakt zonder schelpjes, om op tentoonstellingen kleurmengingen te voorkomen. De wereldtop in het fokken van vogels situeert zich in Italië en de lage landen, met als belangrijkste centrum Vlaanderen. Verwijzend naar het gebruik tijdens de tentoonstellingen, werd na de Tweede Wereldoorlog het gebruik van wit zand geïntegreerd in het dagelijks gebruik thuis (voorheen werd thuis krantenpapier gebruikt). Momenteel is het dagelijks gebruik van wit zand het meest geconcentreerd in Nederland en Limburg.